Budowa kościoła w Strzelcach była wieloetapowa: jako pierwsze, już w 1326 r., powstało dwuprzęsłowe prezbiterium, dwa wieki później dobudowano nawę, wykonano również sklepienia. Na przełomie XV i XVI w. wzniesiono czworoboczną wieżę, a od północnej strony zakrystii – kruchtę. W dolnej części wieży znajduje się wejście do kościoła z zabytkowymi drzwiami z okuciami. W XVII w. świątynia przeszła w ręce protestantów, stało się to za sprawą rodziny Frankerbergów, która w owym czasie była właścicielem części wsi.
W trakcie pożaru, który miał miejsce w latach 70. XIX w., ucierpiały m.in. polichromie. W niedługim czasie przystąpiono do remontu, podczas którego odnowiono strop, a malowidła zostały – niestety – przykryte warstwą tynku. Na przestrzeni ostatnich lat wykonano szereg prac konserwatorskich, obejmujących zarówno wnętrze kościoła, jak i jego otoczenie. Podziwiając świątynię, warto przede wszystkim zwrócić uwagę na chór z ażurową balustradą, na którym umieszczone zostały organy oraz na renesansowe epitafium Adama von Prittwitza-Gaffrona z płaskorzeźbą ukazującą scenę ukrzyżowania Jezusa, herbami i inskrypcją, znajdujące się na elewacji prezbiterium. Wewnątrz można zobaczyć wiele zabytkowych rzeźb, m.in. Matki Boskiej z Dzieciątkiem, św. Katarzyny, św. Mikołaja i gotycką rzeźbę św. Anny Samotrzeciej, cenne są również figury ewangelistów na barokowej ambonie. Zabytkiem jest także sam ołtarz główny, neogotycki, pochodzący z lat 1874–80, w który zostały wkomponowane późnogotyckie płaskorzeźby apostołów.