Pierwsza wzmianka na temat namysłowskiego zamku pochodzi z 1312 r. Wówczas była to najprawdopodobniej budowla drewniana lub ziemno-drewniana. Prace nad kształtem obecnego założenia rozpoczęły się w roku 1360 z polecenia króla czeskiego Karola IV, który częściowo ufundował również miejskie fortyfikacje. Zamek posadowiony jest na niewielkim wzniesieniu, pierwotnie otoczony był fosą, która jednak została zlikwidowana w XIX w. W 1404 r. na zamku gościł król Władysław Jagiełło, a w roku 1439 zawarto tutaj ugodę pomiędzy kandydatami do tronu czeskiego: 13-letnim królewiczem Kazimierzem Jagiellończykiem a Albrechtem Habsburgiem.
W 1533 r. warownię jako zastaw pozyskała Rada Miasta, której decyzją, niedługo potem, poszerzono ją o zewnętrzny dziedziniec i przestrzeń mieszkalną. W kolejnych latach XVI w. oraz na początku wieku XVII prowadzono dalsze prace remontowe. W roku 1703 budowla przeszła w ręce zakonu krzyżackiego. W 1741 r. została poważnie uszkodzona podczas ostrzeliwania miasta, udało się ją jednak odrestaurować. Po sekularyzacji zakonu w 1810 r. zlikwidowano zabudowania gospodarcze, a 20 lat później zamek stał się własnością prywatną. Pod koniec XIX w. warownia wraz z terenem przyległym została zakupiona przez niemieckiego piwowara Augustyna Haselbacha, który dokonał znacznych przekształceń wewnątrz budynku. Tradycje browarnicze kontynuowane są do dziś – zamek znajduje się obecnie na terenie browaru Namysłów, w związku z czym dostęp do niego może być ograniczony.
Na dziedzińcu zamku znajduje się bogato zdobiona studnia, pochodząca z początku XVII w. Kolista konstrukcja stoi na cokole i jest wsparta przez trzy kolumny ozdobione płaskorzeźbami maszkaronów. Dodatkową dekorację kolumn stanowią motywy roślinne. Całość nakryta jest równie interesująco zdobionym baldachimem.